Tegenwoordig loop ik rond met een echte nep Prada tas, gekregen van een lieve vriendin na een vakantie in Turkije. Het land van de goede neppers, in India hebben we echter onze eigen versie van label shopping. Consumenten staan er vaak niet bij stil dat de meeste luxe merken gemaakt worden in derde wereld landen. De Victoria’s Secret fabriek staat bijvoorbeeld in Sri Lanka. De materialen voor de populaire Gucci tassen komen uit de sloppenwijk van Mumbai. Merken die onder dat prijssegment vallen zoals Abercrombie & Fitch zijn hier op elke straathoek te koop. Westerse merken die in India namelijk niet bekend zijn komen hier gewoon op straat terecht. Mijn huisgenootje en ik maken er tegenwoordig een sport van om westerse merken te shoppen zonder ook maar een winkel te binnen te gaan.
Toen ik zelf nog in een kledingwinkel werkte verbaasde me het altijd hoeveel kleding verloren ging. Restjes die na de laatste uitverkoop bleven liggen worden namelijk gewoon vernietigd, omdat het merk niet wil dat als we arme mensen uit Afrika op tv zien ze wel in een shirtje van de WE lopen. Dat is slecht voor de merknaam. Het zal je vast wel opgevallen zijn als je bij de H&M shopt dat de meeste kleding in Bangladesh of India is gemaakt. Vandaar dat ze de lage prijzen kunnen aanbieden. Gister kwam mijn huisgenootje thuis met een nieuw bloesje van de Zweedse kledinggigant en nee H&M heeft geen afdeling in India. Over productie wordt hier voor een paar roepies op straat verkocht. Met origineel label en al. Zonder dat de straatverkoper het door heeft dinggen wij onze merkkleding af tot een bijna belachelijk lage prijs.
Lees ook:Hyundai houdt niet van stakende Indiërs
Lees ook:Daten ze of daten ze niet?
Lees ook:De Bombay Blush
Lees ook:Het wordt rustig in Mumbai
Lees ook:Wat doe jij tegen de hitte?