Flickr / Mat MacDermott
Drie weken geleden reed ik nog in een oude taxi waarvan de ramen niet meer dicht konden (handig tijdens regenseizoen)door de hoofdstad van Myanmar. Een groep jongeren die T-shirts droegen met de teks: Stop Killing Press greep mijn aandacht. Wat was er gebeurd en kan er zo openlijk geprotesteerd worden voor persvrijheid?
De voor Myanmar zeldzame protesten door journalisten hebben iets opgeleverd. Vandaag kondigden autoritieten aan dat de mediacensuur opgeheven wordt. Birmese journalisten hoeven niet langer hun werk voor te leggen aan een speciale commissie. Ze kunnen nu publiceren zonder dat Big Brother over hun schouders mee kijkt. Tenminste dat beweren werknemers van het department in een statement naar de Associated Press.
Tijdens mijn vakantie werden er nog twee publicaties gesloten, omdat ze verkeerde informatie zouden hebben verstrekt over de regering. Minder dan drie weken later wordt het department voor censuur opgeheven. Sinds vorige jaar lijken de veranderingen snel te gaan in het voormalige Birma.
De militaire junta die het land jaren lang met een ijzeren hand geregeerd heeft lijkt zijn greep te verlossen. Voor het volk blijft het afwachten hoe ver deze veranderingen gaan.
Lees ook:Journalisten niet veilig in Azië
Lees ook:Het volk moet het doen
Lees ook:Eindelijk mijn eigen plekje
Lees ook:India spreekt zich eindelijk uit over Myanmar
Lees ook:Waar blijft India?
Mijn 19-jarige dochter wilde graag een keer naar India. Ze is recent gestopt met haar universitaire studie en pakt het volgend jaar weer op. Ze reist samen met ons maar betaalt haar reis zelf. Geld van de bank gehaald en naar het reisbureau. Ruim twee weken India € 6.500,– voor drie personen. De reis was bijna geboekt tot we van de visum hoorden. Ze is geen student, maar werkloos? Ze heeft haar laatste geld van de bank gehaald om de reis te kunnen bekostigen. Voor een visum moet ze een saldo hebben van € 500,– en een verklaring van ‘de uitkerende instantie’. Ik ben zelf ondernemer en zie de bui al hangen, voor haar en voor mijzelf. We passen niet in het standaard plaatje van werknemer of uitkeringsgerechtigde en lopen daardoor de kans dat de visum wordt afgewezen. Vertrek is over drie weken. Ik denk niet dat we gaan boeken maar dat we er verstandig aan doen een bestemming te kiezen waar we zeker toegelaten worden. India lijkt de VS wel.
Telegraaf 01.08.2012 De voorstellen van premier Antonis Samaras zijn geaccepteerd, zei minister van Financiën Yannis Stournaras woensdag tegen journalisten na afloop van het beraad.