Misschien heb ik in mijn vorige berichtje over de situatie in Myanmar iets te vroeg gejuicht. Tot nu toe heeft India voor een afzijdige houding gekozen.
Ik had gehoopt dat de voorzichtige uitlatingen van de regering het begin zouden zijn van een actieve rol voor India in de oplossing van dit conflict. Terwijl andere landen druk op de regering van Myanmar uitoefende met harde statements, kiest India een andere weg. Het buurland Myanmar is al jaren een goede handelspartner. En India wil de vriendschappelijke band niet onder druk zetten. Maar tegen welke prijs?
De schaarse beelden uit Myanmar worden met de dag grimmiger. Diplomaten uit de VS hebben India en China stevig toegesproken over hun positie. China is de grootste handelspartner van het vroegere Birma en kan daardoor druk uitoefenen. In de weken dat dit conflict zich ontwikkelt is er veel gepraat en weinig actie ondernomen. De enige actie die ik heb gezien komt van het volk zelf. Steeds meer mensen gaan de straat op, ook in India groeien de protesten. Vluchtelingen uit Myanmar, monniken en studenten laten ook in India van zich horen. Al wachten de regeringen angstvallig af, het volk doet dat niet.
Lees ook:Waar blijft India?
Lees ook:Er valt niet te onderhandelen met Pakistaanse regering
Lees ook:India spreekt zich eindelijk uit over Myanmar
Lees ook:Myanmar schaft mediacensuur af
Lees ook:Geen Nederlander die mijn zorgen voor Tibet deelt?