Een intrigerend boek over een schizofrene stad, zoals Seketu Metha Mumbai zelf beschrijft. In Maximum City neemt de schrijver je mee in zijn belevingswereld als Indiase immigrant die met zijn gezin terugkeert naar ‘zijn' Mumbai. Metha komt al snel tot de ontdekking dat de tijd de afgelopen jaren niet heeft stil gestaan in zijn stad. Er is veel gebeurd en verandert, waardoor Mumbai niet meer de stad is uit zijn herinneringen. Zijn zoektocht naar de ontwikkelingen die deze metropool en haar inwoners hebben doorgemaakt laat een verpletterende indruk achter. Als je Maximum city uit heb zul je het met de schrijver eens zijn, deze stad is werkelijk schizofreen.
Waarom de huidige naam van de stad Mumbai niet genoemd wordt in de titel van het boek zul je begrijpen na het lezen van ‘Maximum City, Bombay lost and found'. Een van de redenen waarom ik Mehta's boek niet kon neerleggen was het deel waarin de rellen van 1992-1993 werd beschreven. Het is een zwarte bladzijde uit de geschiedenis van de stad. Tijdens dagenlange rellen werden er duizenden mensen op gruwelijke wijze vermoord, voornamelijk moslims waren niet veilig in Mumbai. In India is niets wat het lijkt op het eerste gezicht, er zit meer achter een simpele naamsverandering van een stad. Dit boek beschrijft de donkere kant van het leven in een metropool in India. De connectie tussen de Hindoe Nationalistische partij Shiv Senna en de rellen is een van de meest intrigerende gedeeltes van Maximum city. Mehta krijgt het voor elkaar om bendeleiders te laten vertellen over hun meest verschrikkelijke daden, maar tegelijkertijd weet hij ook de menselijke kant van deze misdadiger te belichten.
Maar het is niet alleen de donkere kant die dit boek een waardige winnaar van de Booker Prize maakt. Het wordt zeer vermakelijk als de schrijver naar het einde van het boek toe meer en meer betrokken raakt bij de mensen die hij interviewt. Het is zelfs bijna lachwekkend hoe hij duidelijk meer begint te voelen voor een jonge prostituee die hij interviewt over het nachtleven hier, maar het blijft ontkennen. Of er daadwerkelijk iets gebeurd is blijft onbesproken, tussen de regels door kun je een eigen mening opmaken.
Maximum city zet je aan het denken, niet alleen over de Indiase maatschappij of het leven hier, maar ook over de wereld in het algemeen. Mumbai mag dan schizofreen zijn, de mensen hier en hun wensen verschillen immers niet veel van mensen uit andere werelddelen.
Lees ook:Booker prize naar Indiase schrijver
Lees ook:Amitabh Bachchan gaat internationaal met Shantaram
Lees ook:Naomi Campbell loopt Mumbai Fashion Week
Lees ook:Salman Rushdie liet politieagenten betalen om hem te mogen beveiligen
Lees ook:Poll: hoe denk jij over India?