De vergelijking met de Amerikaanse film Memento is overduidelijk en al herhaaldelijk besproken. Neem het aan als een gegeven zou ik willen voorstellen en ga dan gewoon lekker zitten voor een echte Bollywood film. Humor, liefde en intense drama maken van Ghajini de kaskraker die het hier in India is geworden. Aamir Khan schotelt zijn Indiase fans precies voor wat ze van hem verwachten. Een goed verhaal, maar overgoten met de echte Bollywood masala (kruiden). Alle lof moet echter uitgaan naar de geweldige actrice Asin Thottumkal. Een fris gezicht in Mumbai waarvan ik nog veel meer hoop te zien.
De tekst ‘Kalpana is dood’ staat met grote letter op zijn borst geschreven, maar Aamir Khan’s karakter Sanjay Singhania kan zich er niks meer van herinneren door zijn korte termijn geheugen. Het verhaal achter die drie woorden komt voor de kijker pas later in de film tot leven wanneer we worden voorgesteld aan Kalpana. Verwarrend bazuint Kalpana aan iedereen rond dat ze de vriendin is van de grote zakenman Sanjay Singhania zonder te weten wie hij is. Wanneer Sanjay de dame op haar fouten wil wijzen, valt hij voor haar charmes nog voordat hij zijn naam aan haar verteld heeft. Asin geeft haar karakter zoveel energie en liefde mee dat je samen met Sanjay verliefd wordt op de heldin van deze film. Het verhaal van hun liefde wordt verteld in een flashback, waardoor je alleen maar meer tegen het onvermijdelijke einde gaat opzien. Kalpana gaat dood en Sanjay gaat ondanks zijn handicap op zoek naar de dader.. Ghajini.
In films met een onderwerp zoals dit, zijn chronologisch fouten bijna onvermijdelijk. Als je over dit soort foutjes heen kunt stappen is het een hele leuke film om te gaan zien. Het verhaal en de chemie tussen de Khan en Asin is zo sterk dat je van steen gemaakt moet zijn om te kunnen weglopen onder Ghajini. In de Indiase bioscopen worden historische aantallen bezoekers binnen gehaald, reden genoeg om zelf eens een kijkje te gaan nemen lijkt me. Daarnaast blijft de prachtige titelsong nog dagen in je hoofd hangen.
Lees ook:Toch gouden beeldje voor Aamir Khan
Lees ook:Recensie: Slumdog Millionair
Lees ook:Saif zet met Love Aaj Kal eerste stap als producent
Lees ook:Bombay to Bangkok wordt geen moment echt leuk
Lees ook:Recensie: Omkara, een Indiase kijk op Shakespear’s Othello